گروه دولت برای ایران، با تمام توان به همکاری و هماهنگی با همه ایرانیان برای گذار به یک حکومت دموکراتیک، ادامه خواهد داد.
یکسال از درگذشت دختری گذشت که نامش، به نماد همبستگی ایرانیان در خیزش انقلابی فراگیر مردم ایران تبدیل شد. دختری که کشته شدنش به دست گشت ارشاد، بغض خفته میلیون‌ها ایرانی، از سال‌ها تحقیر و تحمیق فرهنگی و اجتماعی، فشار اقتصادی، فساد نهادینه، سازمان یافته و حمایت شده توسط حکومت، بی مسوولیتی، زمامداری بد و سوء مدیریت مسوولان و تصمیم‌گییران نظام سیاسی حاکم در سطوح داخلی و بین‌المللی، حیف و میل منابع کشور، سرکوب گسترده آزادی‌های سیاسی و مدنی و پایمال شدن ابتدایی‌ترین حقوق انسانی شهروندان، سر باز کرد و به قصد گذار از جمهوری اسلامی و با شعار پیشروی «زن، زندگی و آزادی»، نمایان شد.
جنبش زن، زندگی و آزادی، در امتداد اعتراضات و تلاش‌های گسترده مردم ایران برای ایجاد دگرگونی در زمامداری کشور، از اواسط دهه 70 خورشیدی است که در قالب رویکردهای مختلف و جنبش‌های مدنی و سیاسی مختلف بروز و نمود پیدا کرد اما این بار طیف بسیار وسیع تری از مردم به این نتیجه رسیده بودند که تغییرات جزئی مؤثر نیستند و خواهان تغییرات اساسی در بنیان حکومت شدند.
حکومت، بدون رواداری و با خشن‌ترین و وحشیانه‌ترین روش‌ها به سرکوب این جنبش مدنی دست زد که حاصل آن صدها کشته، هزاران زخمی در خیابان‌ها و زندانی شدن هزاران نفر و تحت فشار قرار دادن حتی معیشت روزمره هزاران انسان و فعال مدنی، سیاسی، فرهنگی، هنری، ورزشی و اقتصادی بود. سرکوبی که همچنان ادامه دارد. با وجود این و علیرغم تلاش زیاد برای جا انداختن شکست جنبش زن، زندگی و آزادی و پایان بدون دستاورد آن در جهت ایجاد سرخوردگی بین مردم، این جنبش همچنان زنده بوده بلکه آنچنان تاثیری در بالندگی ای در جامعه به جای نهاده که کمتر جنبشی در تاریخ معاصر ایران با آن قابل مقایسه است. بزرگترین دستاورد این جنبش، عملی کردن موفقیت آمیز مقاومت مدنی در برابرتمام قدرت نظامی و تشکیلاتی حاکمیت بود. زنان شجاع ایرانی یکی از بزرگترین ارکان هویتی نظام را به چالش کشیدند و بر آن ایستادند. زمانیکه حاکمیت فکر می کرد اعتراضات را کنترل کرده است تازه متوجه شد که تا چه حد به عقب رانده شده و چقدر از برگشت به موقعیت قبلی عاجز است. این تنها یک عقب نشینی معمولی از سوی حکومت نیست. یک درس بزرگ استراتژیک برای جامعه مدنی است که عقب راندن حکومت چگونه ممکن است. چیزی که چنبش های اعتراضی ایران در 40 سال اخیر به آن نرسیده بودند. افسانه غیرقابل عقب راندن حکومت مافیایی شکسته شد و این سرآغاز یک پایان برای جمهوری اسلامی است.
مقاومت مدنی خشونت پرهیز علبرغم راه زیادی که برای بالندگی پیش رو دارد، امروز به ادبیات مشترک بسیاری از فعالان مدنی، سیاسی و اقتصادی تبدیل شده و به روش غالب جنبش برای رسیدن به خواست عمومی مردم ایران برای داشتن کشوری دموکراتیک و آباد و برخورداری همگان از مواهب آن تبدیل شده است.
جنبش زن، زندگی و آزادی، چنان عمیق و فراگیر بود که همه نیروهای سیاسی و مدنی را مجبور به واکنش کرد. شکل گرفتن گفتگو بین نیروهای مختلف – با وجود اختلافات جدی – و حتی ائتلاف ها و گسست های به وجود آمده، ابراز وجود و بیان مسائل و ارائه تحلیل‌ها، تمرین جدی عملی برای همه نیروهایی بود که خواستار تغییر جدی در ساختار حاکمیت و ورویکردهای آن در ایران بودند. با وجود ضعف‌های بسیار در این راه، تلاش برای باز شدن باب گفتگو، تلاش برای گذار از روش های پیشین مبارزه و توجه به خواست عمومی جامعه، دستاورد مهمی در این مسیر بود. گروه دولت برای ایران، با گذشت یکسال از آغاز جنبش فراگیر تحولخواهی زن، زندگی و آزادی، ضمن گرامیداشت همه قربانیان خشونت بی حد و حصر حکومت به ویژه در یکسال اخیر، با تاکید دستاوردهای استراتژیک این جنبش، بر خود لازم می‌داند در همراهی با همه ایرانیان، همچنان بر دو اصل عقلانیت و اخلاق و نیز بر روش مبارزه بر اساس مقاومت مدنی خشونت پرهیز برای گذار از جمهوری اسلامی و رسیدن به ساختار، رویه‌ها و زمامداری مطلوب تلاش کند و در این مسیر از گفتگوی هم‌افزا با همه نیروهای مدنی و سیاسی استقبال می‌کند.
