گروه «دولت برای ایران» معتقد است که تلاش برای ایجاد گفتگوی هم‌افزا بین همه جریان‌ها و تفکرات رایج در جامعه برای دستیابی به راه‌ حل‌ مشکلات، برای ایرانی یکپارچه، آباد، سکولار و دموکراتیک، ضروری بوده و هر تلاشی در این جهت ستودنی است.

بزرگترین بدهی همه بازیگران قبلی به مردم و تاریخ ایران، افشای حقیقت است. کمیسیون کشف حقیقت باید با سازماندهی موثر در همه حوزه‌ها تمام حقیقت را کشف کند و بدون کم و زیاد در اختیار عموم و دادگاه‌های تاریخ قرار دهد. کمیسیون با ایجاد گفتگوی عمومی، حدود و ثغور کشف حقایق خود را مشخص خواهد کرد و متعهد است کشف حقیقت را فدای هیچ هدف سیاسی یا احساسی‌ نکند.

کسی انتظار ندارد کارآفرین‌ها انقلاب کنند. ولی هیچکس هم انتظار ندارد کارآفرین‌ها مسئولیت اجتماعی خود راجع به اتفاقاتی که در جامعه در حال وقوع است نادیده بگیرند. هیچکدام از ائتلاف‌های انتخابات اتاق بازرگانی کوچکترین اشاره‌ای به ناکارآمدی و ظلم گسترده‌ای که در حال انجام است نکرده‌اند. بی‌سبب نیست که سرمایه اجتماعی اتاق ضربات جدی خورده است. سرمایه اجتماعی با مسئولیت اجتماعی ساخته می‌شود.

ما معتقدیم پایه‌های آزادی‌خواهی و دموکراسی در حین دوران گذار ساخته می‌شوند و نه بعد از آن. فرآیند رسیدن به قرارداد جدید مشخص می‌کند جامعه جدید چقدر باثبات و حقوق محور است. با گفتمانی که صرفا سرنگونی این حکومت را با چشمانی بسته ترویج می‌کند، مخالفیم. تجارب تاریخی مشابه مربوط به این نوع گفتمان، در منطقه و کشور ما، نتایج تاریکی به همراه داشته است.

حکومت مطلوب گروه دولت برای ایران حکومتی است که رای اکثریت در آن مشروط به رعایت حقوق اساسی تک‌ تک مردم ایران باشد. حقوق اساسی پیشنهادی عبارتند از: حق بهره‌مندی از محیطی درستکارانه حق تعیین سرنوشت شخصی حق برابری و برادری حق زندگی تحت حاکمیت قانون حق آزادی ابراز وجود حق برخورداری از امنیت و آرامش فیزیکی حق برخورداری از جامعه‌ای غیر خشن و غیر نفرت‌گرا

گروه دولت برای ایران باور دارد چگونگی رسیدن به یک حکومت و قانون اساسی جدید، از متن و ساختار آن قانون اساسی مهم‌تر است. میزان شفافیت، تکیه بر قواعد دموکراتیک و توجه به ارزش‌های اخلاقی مرسوم، مشخص خواهد کرد تا چه حد اهداف متن جدید محقق می‌شوند.

سند پیشنهادی گروه دولت برای ایران را از طریق این لینک مطالعه کنید.

مقاومت مدنی هنوز در ایران امتحان نشده است. مقاومت مدنی یعنی اقدام غیرخشونت‌آمیز عده زیادی از مردم به انجام کاری که به نماد مخالفت با ارزش‌ها و نظم حکومت تبدیل شود. از نظر ما سه پیش نیاز وجود دارد:

۱. ترسیم آینده‌ای قابل اطمینان و دموکراتیک.
۲.انتخاب کنش‌های کم‌ هزینه.
۳. دعوت هر چه بیشتر طیف ساکت به مشارکت در مقاومت. هر چقدر مشارکت بیشتر باشد، مقاومت کم‌هزینه تر خواهد بود.

اینکه به خاطر رهایی از ستم بی‌ حد جمهوری اسلامی، به حمله نظامی خارجی روی خوش نشان دهیم، مثل این است که برای مقابله با تومور مغزی با چکش به جمجمه کسی بزنیم. تجربه‌های عراق، افغانستان و سوریه کافی نیستند؟ به جای دلخوش کردن به خارجی‌ها، با قبول مسئولیت، مقاومت مدنی را گسترش دهیم.

با شکست اصلاحات دو جبهه اصلی در گذار به دموکراسی وجود دارد:

مشروطه خواهان: که هدفشان حاکمیت قطعی مردم است مشروط به حفظ ارزش‎های دموکراتیک.

براندازان: که هدفشان قبل از هر چیز دیگر براندازی ج ا اسلامی است و برای رسیدن به این هدف هر وسیله‌ای را قابل توجیه می‌دانند. 

تفاوت این دو گروه، بر سر چگونگی تغییر است. بیانیه اخیر خاتمی با عدم ارائه راه حل انتخابات آزاد برای انتخاب نوع حکومت، صحنه را برای براندازانِ صرف، خالی و عملا خود و همفکرانش را از موضوعیت تغییر برای دستیابی به دموکراسی، خارج کرده است.

آقای خاتمی گرچه از شکست اصلاحات می‌گوید اما با گفتن این که تغییر رژیم ممکن نیست، روش‌های اصلاح‌طلبانه‌ای را برای حل مشکلات پیشنهاد می‌کند که به اعتراف خودش، در چارچوب نظام فعلی، قابل انجام نیستند!

تنها مانع خاتمی و همفکرانش برای ایجاد تغییرات اساسی، مقاومت ذهنی خودشان است، نه واقعیات جامعه. با وجود این، هنوز دیر نشده و ایشان باید مانند آقای موسوی، با انتخاب راه حل همه پرسی قانون اساسی و مقاومت مدنی به جای براندازان به مشروطه خواهان کمک کنند.