برنامه راهبردی گروه دولت برای ایران

برنامه راهبردی گروه دولت برای ایران

چشم انداز

  • چشم انداز گروه “دولت برای ایران” برقراری حکومتی است بر مبنای دو اصل بنیادین عقلانیت و اخلاق‌مداری. حکومتی که در آن قانون حاکم بر زندگی انسان ها و محافظت کننده از حقوق اساسی آنها باشد. سامانی که در آن ساکنان ایران در زیست بومی پایدار به شکوفایی هر چه بیشتر برسند؛ خردمندان درستکار قدر ببینند و بر صدر بنشینند و ارزش هر فرد به میزان تلاش و خلاقیت و اخلاقی بودن او گذاشته شود. حکومتی که به هیچ یک قوم، نژاد، دین یا مذهبی تعلق نداشته باشد و همه کسانی که در چارچوب مرزهای جغرافیایی کشور زندگی می‌کنند، صرف نظر از اینکه خود را دارای چه هویتی می‌دانند، را به یک اندازه گرامی بدارد و حقوق اساسی شان را تضمین نماید. حکومتی که شکوفایی شهروندان را تنها در بستر یک محیط زیست سالم و حفاظت از آن مقدور می‌داند. 
  • حکومت مطلوب ما حکومتی است که رأی اکثریت در آن مشروط به رعایت حقوق اساسی تک تک مردم ایران باشد. حقوق اساسی پیشنهادی عبارتند از:
  • حق بهره‌مندی از محیطی درستکارانه
  • حق تعیین سرنوشت شخصی
  • حق برابری و برادری
  • حق زندگی تحت حاکمیت قانون
  • حق آزادی ابراز وجود
  • حق برخورداری از امنیت و آرامش فیزیکی
  • حق برخورداری از جامعه ای غیر خشن و غیرنفرت گرا


برای ملاحظه جزئیات چشم انداز گروه دولت برای ایران به سند نقشه راه یک رؤیا رجوع کنید.

 

هدف و ماموریت

  • هدف دوبا رسیدن به یک انتخابات آزاد و واقعی برای تعیین نوع و ساختار حکومت است. در این انتخابات هر شخص یا گروهی که حمایت میزان مشخصی از مردم را کسب کرده باشد می تواند چشم انداز مطلوب خود از نظام حکمرانی و قانون اساسی مورد نظر خود را به رأی بگذارد. قانون اساسی جدید بعد از این انتخابات با حضور همه گروه ها تدوین شده و به رفراندوم گذاشته خواهد شد. این که این فرآیند با مذاکره انجام شود یا اعمال زور از سوی مردم ایران، انتخاب حکومت فعلی است.
  • ماموریت‌های دوبا عبارتند از:
    • ارائه تصویر روشنی از این‌که نظام حکمرانی آینده مطلوب ما چه خواهد بود. با این امید که انتشار چنین محتوایی کمک کند گروه‌های دیگر محتوای مطلوب خود را منتشر کرده و گفتگوی عمومی دربارۀ مسائل عمدۀ پیشِ رو و راه حل‌های آن‌ها شکل بگیرد.
    • ارائه بستری برای این‌که افراد مستقلی که با مواضع و ارزش‌های دوبا همسو هستند صدای رسایی در صحنه مدنی ایران پیدا کنند و در کنار سایر گروه‌های همسو جبهه‌ای مؤثر در برابر کسانی که دارای دستور کار و ارزش‌های متفاوتی هستند ایجاد کنیم.
    • کمک به توسعه مقاومت مدنی با هدف رسیدن به انتخابات آزاد قانون اساسی در حد وسع خود و در صورت امکان با هماهنگی سایر گروه‌های مخالف وضع موجود.
    • کمک به شرایطی که گذار در صورت امکان، با مذاکره و با کمترین هزینه امکان‌پذیر شود. بدیهی است مشارکت در هماهنگی با سایر گروه‌های مخالف در این خصوص این فرآیند را موثرتر خواهد کرد.

 

استراتژی‌ها 

  • ما معتقدیم حکومت فعلی از اسلام برای حفظ قدرت خود استفاده ابزاری می‌کند. ما به تمامی باورهای دینی و مذهبی منجمله اسلام احترام می‌گذاریم و معتقدیم باید در برابر مصادره به مطلوب کردن اسلام توسط حکومت فعلی ایستاد.
  • ما معتقدیم به‌کارگیری خشونت و ترویج نفرت، توسط هر شخص یا حکومتی که انجام شود مانع شکل‌گیری جامعه‌ای اخلاق‌مدار، توسعه‌یافته و مبتنی بر حقوق اساسی انسان‌ها است و با آن مخالفیم. ما معتقدیم به جای دامن زدن به جو ترس و ارعاب باید به حس مسئولیت پذیری و مقاومت مدنی مردم تکیه کرد.
  • مهم‌ترین محک برای آزادیخواهی و دموکراسی‌طلبی مخالفان اینست که اعلام کنند که با اقلیت در حکومت  مطلوب آن‌ها چگونه برخورد می‌شود و حقوق اساسی آن‌ها چگونه محافظت خواهد شد؟ بر همین اساس معتقدیم باید به مدیران و هواداران حکومت فعلی اطمینان داد که درباره آن‌ها، جز به حکم قانون و عدالت مبتنی بر عقلانیت و اخلاق، با هدف توأمان دادرسی به دادخواهی مظلومان و قطع چرخه خشونت، رفتار نخواهد شد.

 

  • ما معتقدیم قرارداد جدید ایران، طراحی قسمتی از جامعه بر علیه قسمت دیگر و یا بدون حضور قسمت دیگر نیست. قرارداد جدید با گفتگوی بین تمامی گروه‌های جامعه اتفاق خواهد افتاد.
  • ما معتقدیم پایه‌های آزادی‌خواهی و دموکراسی در حین دوران گذار ساخته می‌شوند و نه بعد از آن. فرآیند رسیدن به قرارداد جدید مشخص می‌کند جامعه جدید چقدر باثبات و حقوق محور است. با گفتمانی که صرفا سرنگونی این حکومت را با چشمانی بسته ترویج می‌کند، مخالفیم. تجارب تاریخی مشابه مربوط به این نوع گفتمان، در منطقه و کشور ما، نتایج تاریکی به همراه داشته است.
  • فرآیند دوران گذار یک فرآیند متکثر است. گذار محل دیالوگ است نه مونولوگ. طراحی قرارداد جدید و قانون اساسی نیز با حضور همه نیروهای سیاسی فعال جامعه مدنی به نسبت وزنشان در انتخابات انجام خواهد شد.
  • ما معتقدیم بزرگترین سلاح ما برای قانع کردن دلبستگان به نظام فعلی برای مذاکره در جهت واگذاری قدرت و تن دادن به خواسته‌های دموکراتیک و رعایت حقوق اساسی مردم، حفظ موضع عقلانی و اخلاقی همراه با مقاومت مدنی است. هدف مقاومت مدنی در درجه اول نمایش انسجام و اتحاد مخالفان و در مرحله دوم تحت فشار قراردادن نظام بروکراسی و مالی دولت خواهد بود.
  • بزرگترین چالش مخالفان حکومت فعلی، قانع کردن قسمت عمده مردم برای پیوستن به مقاومت مدنی است. کسانی که فکر می‌کنند:
    • حکومت فعلی قابل تغییر نیست.
    • پیوستن آن‌ها به مقاومت مدنی به منافع کاری و مالی شان و بعضاً به زندگی شان ضربه می زند.
    • تصویر روشنی از یک آلترناتیو سالم، مطلوب و شدنی وجود ندارد.
  • ما معتقدیم بدون روشن شدن محتوای مواضع و ساختار مطلوب فعالان مخالف حکومت فعلی در خصوص نظام حکمرانی و ارزش‌های جدید، تصمیم‌گیری برای اکثر مردم ممکن نخواهد بود. شفافیت در مواضع، ارائه تصویری روشن از جامعه مطلوب فعالان مخالف و موضع گیری در خصوص تحولات دوران گذار، ضمن اینکه تعهد گروه‌ها را به رویه‌ها و ارزش‌های دموکراتیک محک می‌زند، به مردم برای پیوستن به مقاومت مدنی اطمینان خاطر خواهد داد.
  • ما با زمین گیر کردن، تحت فشار قرار دادن و صدمه زدن به مردم ایران و فعالان اقتصادی و مدنی که ارتباطی با نظام سرکوب حکومت ندارند با هر توجیهی، مخالفیم. در عین حال با هر گونه فشار به افراد و نهادهای مؤثر تصمیم‌گیری و اجرایی حکومت، به منظور توقف سرکوب معترضان، قبول انتخابات آزاد قانون اساسی و تن دادن به خواسته های دموکراتیک مردم ایران موافقیم.

 

حکمرانی دوبا

  • هر شخص حقیقی ایرانی می‌ تواند عضو دوبا شود. اعضاء متعهدند به ترویج مواضع و پیشبرد مأموریت گروه در حد وسع خود کمک نمایند.
  • گروه دارای یک مدیر و یک شورای مرکزی خواهد بود. مانیفست، ارزش‌های اساسی و اصول کلان اجرایی توسط شورای مرکزی تصویب خواهد شد. مدیر گروه، مدیریت اجرایی را به عهده دارد و باید به مصوبات شورای مرکزی متعهد باشد.
  • اعضایی که احراز هویت شوند می‌توانند در مجمع عمومی گروه که هر سال یکبار برگزار می شود شرکت کنند و اعضاء شورای مرکزی و مدیر گروه را به طور مستقیم انتخاب کنند.
  • گروه دارای دو فعالیت اصلی است: 1. گفتمان سازی مناسب برای گذار از حکومت ایدئولوژیک و دینی به یک دموکراسی سکولار که اعتبار قدرت و حتی رأی اکثریت، مشروط به رعایت حقوق اساسی تک تک مردم ایران است. 2. تحقیق و بررسی به منظور ایجاد راه حل در خصوص مشکلات و بحران های موجود.
ایران برای همه؛ همه برای ایران

ایران برای همه؛ همه برای ایران

گروه «دولت برای ایران» معتقد است که تلاش برای ایجاد گفتگوی هم‌افزا بین همه جریان‌ها و تفکرات رایج در جامعه برای دستیابی به راه‌ حل‌ مشکلات، برای ایرانی یکپارچه، آباد، سکولار و دموکراتیک، ضروری بوده و هر تلاشی در این جهت ستودنی است.


کشف حقیقت؛ لازمه اجرای عدالت

کشف حقیقت؛ لازمه اجرای عدالت

بزرگترین بدهی همه بازیگران قبلی به مردم و تاریخ ایران، افشای حقیقت است. کمیسیون کشف حقیقت باید با سازماندهی موثر در همه حوزه‌ها تمام حقیقت را کشف کند و بدون کم و زیاد در اختیار عموم و دادگاه‌های تاریخ قرار دهد. کمیسیون با ایجاد گفتگوی عمومی، حدود و ثغور کشف حقایق خود را مشخص خواهد کرد و متعهد است کشف حقیقت را فدای هیچ هدف سیاسی یا احساسی‌ نکند.


سرمایه اجتماعی با مسئولیت اجتماعی ساخته میشود

سرمایه اجتماعی با مسئولیت اجتماعی ساخته میشود

کسی انتظار ندارد کارآفرین‌ها انقلاب کنند. ولی هیچکس هم انتظار ندارد کارآفرین‌ها مسئولیت اجتماعی خود راجع به اتفاقاتی که در جامعه در حال وقوع است نادیده بگیرند. هیچکدام از ائتلاف‌های انتخابات اتاق بازرگانی کوچکترین اشاره‌ای به ناکارآمدی و ظلم گسترده‌ای که در حال انجام است نکرده‌اند. بی‌سبب نیست که سرمایه اجتماعی اتاق ضربات جدی خورده است. سرمایه اجتماعی با مسئولیت اجتماعی ساخته می‌شود.


پایه‌های آزادی‌خواهی و دموکراسی

پایه‌های آزادی‌خواهی و دموکراسی

ما معتقدیم پایه‌های آزادی‌خواهی و دموکراسی در حین دوران گذار ساخته می‌شوند و نه بعد از آن. فرآیند رسیدن به قرارداد جدید مشخص می‌کند جامعه جدید چقدر باثبات و حقوق محور است. با گفتمانی که صرفا سرنگونی این حکومت را با چشمانی بسته ترویج می‌کند، مخالفیم. تجارب تاریخی مشابه مربوط به این نوع گفتمان، در منطقه و کشور ما، نتایج تاریکی به همراه داشته است.


حکومت مطلوب گروه دولت برای ایران

حکومت مطلوب گروه دولت برای ایران

حکومت مطلوب گروه دولت برای ایران حکومتی است که رای اکثریت در آن مشروط به رعایت حقوق اساسی تک‌ تک مردم ایران باشد. حقوق اساسی پیشنهادی عبارتند از: حق بهره‌مندی از محیطی درستکارانه حق تعیین سرنوشت شخصی حق برابری و برادری حق زندگی تحت حاکمیت قانون حق آزادی ابراز وجود حق برخورداری از امنیت و آرامش فیزیکی حق برخورداری از جامعه‌ای غیر خشن و غیر نفرت‌گرا


سیاسیون و تعلیق زندگی

سیاسیون و تعلیق زندگی

نوشته‌ای از:‌ الهه احمدی

اجتماع سیاسیون در حالی در نقاط مختلف برگزار می‌شود و در مقابل خبرنگاران و دوربین‌ها سخن از رفتن جمهوری اسلامی می‌کنند که حاکمان فعلی، بیش از هر زمانی به غارت اموال ملی روی آورده‌اند.

بعد از فروکش کردن نسبی دوره حضور خیابانی جنبش اخیر تحولخواهی مردم ایران، بحث‌های گروه‌های سیاسی به ویژه در خارج از کشور، به مباحثی چون براندازی، ائتلاف، نزدیکی یا دوری از یکدیگر، خطوط قرمز، محاکمه عوامل رژیم و اموری از این دست متمرکز شد. تمامی اجتماع‌ها و تظاهرات‌های برگزار شده به طور مستقیم و به‌حق، در اعتراض به سرکوب ناجوانمردانه و وحشیانه معترضان در داخل کشور بود. در عین حال، حکومتِ ترسیده از فراگیری اعتراضات داخلی، با فارغ شدن نسبی از سرکوب خیابانی، با ادامه دستگیری‌ها و صدور احکام طولانی مدت و غیرمنصفانه به دستگیرشدگان و بالا نگه داشتن شمشیر محاربه و اعدام بر سر بسیاری، هم‍‌زمان نسبت به تسریع در برخی اقدامات تخریبی در حوزه‌های مرتبط با میراث فرهنگی و ابنیه تاریخی و در عین حال اتخاذ تصمیماتی در حوزه‌های مرتبط با فروش اموال دولتی (طرح مولد سازی – بخوانید مخفی کاری برای فروش اموال ملی با چاشنی رانت و فساد) دست زده است.

از ابتدای استقرار جمهوری اسلامی تا کنون، به دلایل متعدد، از جمله نگاه منفی نسبت به میراث ‌به جا مانده از نظام‌های پیشین، توجه بیش از حد به مظاهر مذهبی، عدم وجود دانش و آگاهی مسوولان جدید و نظایر آن در کنار عدم آگاهی عمومی و شرایط ناشی از انقلاب و جنگ، باعث شد تا در حوزه‌های مختلف حوزه میراث فرهنگی و برخی حوزه‌های دیگر مانند محیط زیست، تخریب گسترده‌ای صورت بگیرد. بعد از پایان جنگ و برآمدن طبقه اجتماعی وابسته به حکومت که از رانت و خوان نعمت فساد در نظام جدید بهره‌مند بودند، تخریب محیط زیست، توسعه شهرها، تخریب آثار تاریخی و غارت اموال ملی، توسط این نوکیسگان و وابستگان به حکومت بیشتر شد. این موضوع در کنار سودجویی دیگران و بی‌توجهی ملی، به وضعیت اسفناکی رسید. به طوری که رتبه اول در تخریب محیط زیست در جهان را به خود اختصاص دادیم و در غارت اموال ملی و تخریب آثار تاریخی نیز دست کمی از وضعیت یک کشور سراسر جنگی و یا اشغال شده توسط دشمن، نداریم.

در چنین وضعیتی، به نظر می‌رسد اخیرا با توجه به احساس خطر برخی عوامل سودجو در درون حاکمیت از امکان فروپاشی سریع نظام، روند تسریع تخریب آثار تاریخی و الحاق آن‌ها به املاک شخصی و فروش آن‌ها به طرز قابل توجهی سرعت پیدا کرده و به هر جایی که امکانش باشد، گسترش یافته است. محیط زیست هم که به امان خدا رها شده و هر سودجویی تلاش می‌کند منفعت خودش را از این حق همه افراد بشر ببرد. 

طرح مولد سازی نیز با توجه به محرمانه بودن و مصونیت قضایی مسئولانش و سابقه فساد و رانت سازمان یافته و نهادینه شده در اجرای چنین طرح‌هایی در جمهوری اسلامی، بسترهای مناسبی را برای غارت منابع ملی، از جمله اموال موزه‌ها، آثار تاریخی و نظایر آن فراهم کرده است. 

تجربه نشان می دهد در چنین شرایطی، تنها راه جلوگیری از سرعت تخریب و غارت، آگاه کردن افکار عمومی و جلب توجه فعالان این حوزه و افزایش صدای مخالفت با این رویکردهاست. 

در حالی که فعالان اپوزیسیون تمام هم و غم خود را بر سرنگونی نظام گذاشته‌اند، عملا امر زندگی روزمره و مسائل بنیادین کشور، در برابر امر سیاست به حالت تعلیق در آمده است. حال مشخص نیست تا سرنگونی نظام حاضر، اساسا مسوولان و سودجویان حکومتی چیزی از برخی از بافت های تاریخی، مانند بافت تاریخی شیراز، یا اموال موزه ها، مانند موزه امام علی اهواز یا (به قول خودشان) بیش از دویست اثر (مشخص نیست واژه «بیش» تا چه عددی پیش می‌رود) غیرقابل نمایش موزه هنرهای معاصر گذاشته باشند.

بنابراین، به نظر می‌رسد نیروهای سیاسی و فعالان مدنی، در کنار توجه به تغییر بزرگ سیاسی در ایران، امور حیاتی مربوط به تاریخ و فرهنگ ایرانیان و اموال ارزشمند متعلق به همه ایرانیان، و صد البته حساسیت به نابودی سریع محیط زیست را رها نکنند. 

در خصوص فروش آثار موزه‌ها ما فقط با منفعت افراد وابسته به حکومت مواجه نیستیم. گروه های سازمان یافته بین المللی فعال در این حوزه و چه بسا حکومت‌های کشورهای نه چندان دیرپایی که در حال ساختن تاریخی جعلی برای خود هستند، احتمالا در این گونه موارد ذینفع و همراه با غارت این آثار هستند. پس نیاز است علاوه بر این که فعالان سیاسی و مدنی برای جلوگیری از نابودی تاریخ و هویت ایرانی، یک صدا در برابر حکومت بایستند، در صحنه بین المللی نیز با ایجاد حساسیت از امکان سو استفاده و تملک آثار ارزشمند ایران و فروش آن‌ها در حراجی‌های بزرگ تحت عنوان «اثری از خاورمیانه» جلوگیری کنند.

 ایران را فقط به سیاست واگذار نکنیم. زمان بسیار تنگ است. باید از هر راهی برای نجات ایران اقدام کرد.

چگونگی رسیدن به یک حکومت و قانون اساسی جدید

چگونگی رسیدن به یک حکومت و قانون اساسی جدید

گروه دولت برای ایران باور دارد چگونگی رسیدن به یک حکومت و قانون اساسی جدید، از متن و ساختار آن قانون اساسی مهم‌تر است. میزان شفافیت، تکیه بر قواعد دموکراتیک و توجه به ارزش‌های اخلاقی مرسوم، مشخص خواهد کرد تا چه حد اهداف متن جدید محقق می‌شوند.

سند پیشنهادی گروه دولت برای ایران را از طریق این لینک مطالعه کنید.